Uncategorized

Vanuit ons thema Transitie & Mobiliteit kijken we terug op een goed en inspirerend jaar. Met een nieuwe naam is 2024 ook voor ons een transitiejaar geweest. We kijken uit naar onze samenwerkingen (bestaand én nieuw) in 2025. Graag staan we nog even stil bij onze activiteiten in de afgelopen maanden. Zo gaven collega’s Susan en Edo op het MRA Smart Mobility congres een workshop over begeleidingsethiek. Dit congres vond in oktober plaats in Amsterdam, georganiseerd door het MRA Smart Mobility Platform. Onze inzet was deelnemers mee te nemen in het proces van de begeleidingsethiek en hoe dit kan helpen in casussen waar verschillende belangen botsen en draagvlak voor bepaalde beslissingen fragiel is. De sessie werd twee keer gegeven en tijdens beide keren kwamen er vanuit ‘de zaal’ treffende casussen voorbij die gebruikt konden worden om plenair in sneltreinvaart het proces van begeleidingsethiek te doorlopen. Eén van de reacties van de deelnemers: “Was leuk en interessant! Ben benieuwd naar de ‘ethische blik’ bij nog meer van mijn projecten.”

In november waren we aanwezig op het CVS-congres, dit jaar in het Spoorwegmuseum in Utrecht. Geheel passend bij deze locatie hebben we in een treincoupé verteld over hoe ethiek het mobiliteitsbeleid in Nederland sterker en verantwoorder kan maken. Tijdens deze sessie vond er een mooie, open dialoog plaats over of, waar en hoe ethiek een plek kan hebben binnen mobiliteit. We zetten wat quotes uit de sessie op een rij:

“Ik zie zeker de meerwaarde van ethiek in mobilteitsbeleid. Ethische uitgangspunten zoals het utilitarisme of egalitarisme in publieke mobiliteit blijven onderbelicht en daardoor lopen discussies ook heel vaak vast. We vragen ons af ‘waarom doen we dit nou eigenlijk?’ en iedereen probeert zijn eigen hachje te redden. Als je het hierover kan hebben kan je tot een gemeenschappelijke grondslag komen van wat we moreel acceptabel vinden en ‘dit is de ondergrens, tot hier en niet verder.”

“Vanuit hier [de tools benoemd in het paper] kan men verder uitbouwen: wat betekenen de waarden die men belangrijk vindt concreet. Ik merk dat de discussies echt mislukken, gewoon vastlopen en ik kom gewoon niet verder. Dus ik ga jullie methode zeker gebruiken, het lijkt me heel waardevol.”

“Je merkt dat wanneer de morele vragen worden gesteld het eigenlijk al bijna te laat is, om aan de rem te trekken. In het hele proces zitten al belangrijke morele keuzes die [onbewust] worden gemaakt. Wanneer je aan het onderhandelen bent en je de ‘taart groter wilt maken’ dan ben je al te laat. Door de waardenafwegingen zoals jullie laten zien al eerder in het proces expliciet te maken kun je dit voorkomen.”

Zoals één van de deelnemers hierboven al noemde is een belangrijke kern van onze boodschap het explicieter maken van waarden en welke afweging hierin gemaakt wordt bij het nemen van besluiten. In het door ons ingediende paper voor het congres valt hier nog veel meer over te lezen. Ook via deze weg willen wij iedereen bedanken die aan onze sessies heeft deelgenomen en het gesprek is aangegaan. Dit geeft ons de kans om onze ideeën verder aan te scherpen om vervolgens deze uit te werken naar toepassingen en advies, die, in onze ogen, de wereld een stukje mooier en beter kunnen maken. Wij zijn van plan om ook in 2025 van ons te laten horen. Voor een rechtvaardig toekomstperspectief van iedereen blijven we pleiten om juist ook in de mobiliteitssector vaker de besluiten langs een ethische lat te leggen.

Wist je dat er in Nederland meer dan 400 Dynamische Aankoopsystemen (DAS) zijn, en dat meer dan 800 (semi)overheden van een Dynamisch Aankoopsysteem gebruik maken voor de inhuur van tijdelijke medewerkers. Deze online systemen zijn een doorn in het oog van partijen die net zoals phbm op basis van een gelijkwaardig partnerschap willen werken en niet alleen leverancier willen zijn.

DAS zorgt voor grote afstand tot de markt
Een online systeem, zoals een DAS, zorgt voor een grote (digitale) afstand tot de markt rondom inhuur van tijdelijke medewerkers. Marktpartijen en zzp’ers schrijven liever niet in.  Wat is de vraag nu echt? Waar zit de behoefte? Wil ik deze opdracht zelf wel doen? Het inschrijven is een hele papierwinkel en kost enorm veel tijd en inspanning voor de inschrijver. Als de genoemde vragen niet duidelijk zijn waarom zou ik dan zoveel inspanningen doen om in te schrijven?

Onduidelijk wie selectie maakt
Bij een uitvraag via een DAS is het onduidelijk wie de keuze voor het uitnodigen van een gesprek maakt. Doet een systeem op basis van AI dit? De mensen achter het DAS? Of de inhurende manager? Als het de mensen achter het systeem zijn, dan is het maar te hopen dat die verstand hebben van de markt en snappen dat een Contractadviseur bijna het zelfde doet als een Assistent Contractmanager. Toch?

DAS niet de enige oplossing om aan Europese inkoop richtlijnen te voldoen
(Semi) overheden denken vaak dat ze alleen door een DAS te gebruiken aan de Europese inkoop richtlijnen voldoen. Ook denken ze dat ze alleen op deze manier de kwalitatief juiste tijdelijke medewerkers kunnen verwerven. Het tegendeel is waar. Er zijn meerdere manier van samenwerkingen en contractering mogelijk om aan de Europese inkoop richtlijnen te voldoen.

Kies voor een raamovereenkomst!
Mijn oproep aan alle (semi) overheden is: Kies voor een raamovereenkomst!
Het % in te vullen inhuur uitvragen is met 91% van het totaal aantal flexibele schil vragen zeer hoog. De communicatielijnen zijn kort en de raamcontractant en (semi) overheid bouwen aan een lange termijn samenwerking waar de raamcontractant en de aanbestedende dienst elkaar steeds beter leren kennen en nog meer succesvolle matches maken. Die succesvolle match zit hem vooral in de continuïteit die met 84% van het afronden van de opdracht hoog is.

Van leveranciersrelatie naar gelijkwaardig partnerschap
Door met een raamovereenkomst te werken ontstaat een gelijkwaardig partnerschap in plaats van een leveranciersrelatie. De beweging naar gelijkwaardige partnerschappen is in infrastructuur al langer gaande in bouwteam projecten. In de flexibele schil oplossingen is dit een uitstekende ontwikkeling. Het levert duurzamere matches, marktkennis en arbeidsvreugd op voor alle partijen, win-win-win.

Stop met Dynamische aankoopsystemen
Kies voor oplossingen voor de flexibele schil waarbij je als (semi) overheid meer contact met contractpartners hebt. Stop met Dynamisch aankoopsystemen!

Afgelopen maand was het tijd om eens echt uit onze comfortzone te treden. Vanuit de werkgroep verbinding werd een dansworkshop georganiseerd bij Danslab in Amsterdam Noord. We kozen voor de workshop moderne dans waarin we erop los konden improviseren. Van docent Mats leerden we een aantal passen en een korte choreografie. Voor iedereen was het wennen en een beetje ongemakkelijk maar bovenal hebben we veel gelachen met als eindresultaat een fantastische improvisatie groepsdans. Bij phbm zorgen we voor een werksfeer waarin respect is voor elkaar en plezier in het werk voorop staat. Spreekt onze werksfeer je aan en lijkt het je leuk om eens kennis te maken? Stuur dan een mailtje naar info@phbm.nl.

phbm kijkt terug op een zeer geslaagd bezoek aan de Smart City World Expo 2022 in Barcelona. Hét event waar de smart city wereld verzameld is. Susan van Esch en Bas Schilder waren van de partij en keerden vol inspiratie en energie weer terug! We zien ernaar uit de komende tijd alle waardevolle gesprekken voort zetten met de mensen die we hebben ontmoet.

We constateerden dat ethiek en de menselijke kant aspecten zijn waar nog meer aandacht voor mag zijn binnen het smart city frame. We zochten naar het grotere plaatje en vonden dat kunst, creativiteit en plezier een prominente plek mogen krijgen in de slimme stad. Dat geldt ook voor het gesprek over verdeling van invloed in de smart city wereld en organisatorische vragen. Hoe komen we nou eindelijk eens voorbij die pilotfase en tot een interdisciplinair samenwerkende slimme stad?

phbm draagt bij aan een mooiere, duurzamere wereld en vindt bovenstaande vraagstukken belangrijk. Daarom adviseren wij organisaties om antwoorden hierop te vinden. Bijvoorbeeld door het begeleiden van ethiektafels en gesprekken aan de hand van het BewustwordingsModel. Dat model maakt je bewust van de ‘slimheid’ van jouw organisatie en maakt je tegelijk bewust van de positie van de partners waarmee je samenwerkt. Dat onderling begrip helpt om concrete resultaten te behalen!

We zijn benieuwd waar we met elkaar staan wanneer Smart World Expo 2023 zich aandient.

Door: Susan van Esch

Stel je voor…

Het is juli 2040 en de dagen zijn zonnig en warm. Volgende week is er weinig wind voorspeld: slechts een briesje uit zuidoostelijke richting. In het verleden was tijdens die week in juli altijd veel drukte op de weg. Inderdaad staan de agenda’s van veel Nederlanders vol met afspraken waar ze normaal gesproken met de auto naar toe reizen. Een voorspellend systeem voorziet een grote kans op smog. Automatisch stijgen brandstofprijzen, zijn treinkaartjes spotgoedkoop, stelt je agenda zich in op digitale afspraken en gaat je wekker later omdat je niet meer hoeft te reizen naar je afspraak. Ook met je gezondheid houdt het systeem rekening. Astma patiënten ontvangen preventief een extra voorraad medicatie voor hun inhalator en de ramen van huizen openen die week niet aan de straatkant om vervuiling van de lucht binnen te minimaliseren. De smog wordt voorkomen en er treden geen gezondheidsklachten op.

De zelfregulerende stad

Dit toekomstscenario stel ik voor me als ik denk aan zelfregulerende slimme stad. In zo’n stad zijn verschillende systemen aan elkaar gekoppeld en wisselen deze data uit om processen in de stad zo efficiënt, veilig en gezond mogelijk te regelen. Data over de publieke ruimte zoals verkeer en luchtkwaliteit zijn mogelijk ook gekoppeld aan persoonsgebonden informatie (denk aan het voorbeeld van de wekker en medicijnen). Op basis van vooraf bepaalde waarden en door zelflerende algoritmes nemen systemen automatisch preventieve maatregelen. Het voordeel hiervan is dat er razendsnel gestuurd wordt op complexe samenhangende factoren die de stad beïnvloeden. Waarop het systeem stuurt is afhankelijk van degenen die de systemen bouwen, de data die beschikbaar is en de mensen die er besluiten over nemen.

Wie bepaalt nu?

Wie anno 2022 stuurt met data en er de eigenaar van is verschilt over de wereld. In bijvoorbeeld China heeft de overheid de stad en data in handen, waarin landen als Amerika meer macht bij grote bedrijven als Google ligt. Europa kiest meer de middenweg, waarbij Europese regelgeving richting geeft. Waarden als democratie, gezondheid, autonomie, privacy en veiligheid staan hier hoog in het vaandel.

Ethiek gaat over waarden

Wat heeft de slimme stad te maken met ethiek? Ethiek gaat over het overwegen van wat goed en slecht is. Hierin kunnen verschillende stromingen onderscheiden worden. Een bekende stroming is het utilitarianisme. Hierbij is iets goed wanneer het het geluk van zoveel mogelijk mensen tot gevolg heeft. Een andere opvatting van het goede is meer intentiegericht: wanneer men andere mensen wil behandelen als doel en niet als middel is iets de goede keuze. Zo zijn er meerdere stromingen te noemen. Uiteindelijk is het antwoord op de vraag ‘wat is goed’ in grote mate subjectief en daarom afhankelijk wie de vraag stelt. Ook het tijdstip van de vraag is in grote mate bepalend. In het jaar 1800 vonden we andere dingen goed dan nu. De waarden waarmee we de stad nu vormgeven, zijn misschien afwijkend van wat onze achterkleinkinderen beschouwen als wenselijk. Het is daarbij lastig ons voor te stellen met welke technieken die achterkleinkinderen te maken krijgen. Technische mogelijkheden ontwikkelen zich zo snel dat we soms zelf nog niet eens weten of we het wenselijk vinden, laat staan wat de gevolgen ervan zijn. Een mooi voorbeeld is het deepfake filmpje van Sedar Soares dat vragen oproept over digitale onsterfelijkheid. Of bijvoorbeeld de leesvinkjes in whatsapp die handig zijn, maar ook voor sociale druk zorgen vanwege de verwachting dat je na het lezen van een bericht snel moet reageren. De veranderlijkheid en subjectiviteit van waarden maakt het lastig om een ‘goede keuze’ voor verschillende situaties vast te stellen. Om een beeld te gebruiken: elk slot is anders, en heeft daarom een unieke sleutel nodig.

Waar zien we ethiek in de (slimme) stad?

De stad is een epicentrum van verschillende waarden, behoeften en belangen. Simpelweg omdat er veel verschillende individuen samenleven met andere overtuigingen over wat “goed en kwaad” is. De één geeft meer om het milieu en de ander heeft belang bij een groeiende economie bijvoorbeeld. Deze voorkeuren zijn bepalend voor hun gedrag in de stad. Naast wat een individu als waarden heeft, zijn er ook collectieve of gegeneraliseerde waarden. Zo zijn er verschillende commerciële bedrijven die in de stad een belang hebben, naast natuurlijk (democratisch gekozen) overheidspartijen. Deze organisaties maken ook waardenoordelen, waarbij met name de overheid keuzes telkens moet afstemmen op de moraal van de burger die hen verkozen heeft. Hierbij is meestal de stem van de meerderheid leidend. Interessant is dat bedrijven en de overheid een sterker en directer belang hebben bij de zelfregulerende slimme stad dan de burgers die er wonen. Het is immers de overheid haar taak om de leefbaarheid van de stad te bewaken, en belastinggeld zo efficiënt en doelgericht mogelijk te besteden. Daarom is het in het belang van bestuurders om zo veel mogelijk data tot hun beschikking te hebben om zo gegrond keuzes te maken. Commerciële bedrijven zijn geïnteresseerd in data omdat ze daarmee klanten beter dienen en identificeren, daarmee hun bestaansrecht behouden en winst kunnen maken. Burgers kunnen hun eigen zaken vaak prima regelen zonder slimme algoritmen en complexe systemen. Het belang van burger, commerciële bedrijven en de overheid kunnen samenvallen, maar vaak ontstaan hier ook wrijvingen. De ideale stad is voor sommige burgers bijvoorbeeld een stad waar ze niet bekeken, gemeten of gestuurd worden door anonieme technische mechanismen die van veraf opgelegd zijn en waar ze geen weet van hebben, laat staan grip op hebben of direct controle op uit kunnen oefenen.

Techniek en ethiek

Hoe vernuftiger technieken zijn en hoe meer men kan meten, analyseren en manipuleren, voor hoe meer ethische keuzes we staan. Immers, wanneer je informatie over iets hebt en er invloed op uit kan oefenen, vraagt dat om een keuze. Die keuzes reiken ver! Wanneer de bouwer van een voorspellend systeem eenmalig kiest (bewust of onbewust) om een discriminerende factor mee te laten wegen, heeft dit gevolgen voor alle gebruikers of voor alle mensen van wie de gegevens verzameld zijn. Natuurlijk kunnen we bij het maken van systemen proberen ethiek in te bouwen. Maar zijn we in staat om universele regels te maken voor ethisch handelen? Is ethiek niet altijd maatwerk, subjectief, en niet te generaliseren naar één goede keuze op basis van vooraf bedachte limitatieve en meetbare kenmerken van een situatie? En zijn we in staat die afweging mee te laten veranderen met de tijd? Of utopisch gedacht: kunnen we door het uitsluiten van willekeur systemen maken die misschien nog wel ethischer zijn dan wijzelf? Denk hierbij aan robot Sigmund, die ontwikkeld wordt om objectiever sollicitatiegesprekken te voeren dan mensen. In de krant vinden we regelmatig bewijs dat zaken ook misgaan vanuit ethisch oogpunt. Een treffend voorbeeld van de verreikende schade die dit kan veroorzaken is de toeslagenaffaire. Door dit soort gebeurtenissen komt er steeds meer aandacht voor de noodzaak om op een bewuste manier de ethische impact te doordenken bij datagebruik, techniek en AI (Artificiële Intelligentie). Het spannende van met name die laatste is dat soms zelfs de makers van de systemen de grip lijken te verliezen op de werking en betekenis van uitkomsten.

.

Waar ligt keuzeverantwoordelijkheid?

Dat komt door dat zelflerende en slimme algoritmes zelf keuzes maken over wat wenselijk is. Door de complexiteit van de systemen is soms niet meer navolgbaar waarom bepaalde keuzes worden gemaakt en welke waarden hierin doorslaggevend zijn. Vrijheid om keuzes te maken is essentieel voor ethiek. Wanneer we niet vrij zijn is er weinig sprake van goed of slecht handelen. Als onze stad zelfregulerend is, verliezen we dan de vrijheid en de grip die we nodig hebben om ethisch te handelen? Neemt op lange termijn het kritisch denkvermogen van mensen af doordat ze niet meer zelf hoeven na te denken over hoe dingen in de stad geregeld worden, en ook niet kunnen weten waarom dingen op een bepaalde manier gebeuren? Wie draagt in zo’n stad de verantwoordelijkheid voor leefbaarheid van de stad?

Zijn we bewust genoeg?

Zoals genoemd neemt het bewustzijn van de ethische impact van technieken (of juist van het niet toegang hebben tot die technieken) toe. Steeds meer overheden en ook marktpartijen geven ethiek een plek in hun project of organisatie. Dit wordt verder aangewakkerd door signalen in de media. Denk aan de al genoemde toeslagenaffaire, zorgen over gebruik van artificiële intelligentie, maar ook aandacht voor de digitale kloof en protesten tegen de sleepwet. Deze voorbeelden laten ook zien dat er nog genoeg te doen staat op vlak van ethiek bij technologisering en digitalisering. Een onderzoek van iBestuur wijst wat mij betreft terecht uit dat er een zorgwekkende kenniskloof is tussen ICT’ers en stedenbouwers. De technici die de algoritmes bouwen hebben weinig kennis van stedelijke ontwikkeling. Andersom weten die specialisten die de stad begrijpen, besturen en beheren weer weinig van algoritmes. Graag voeg ik hier nog aan toe dat bewoners ervaringsdeskundigen van de stad zijn en kennishouders als het gaat om gelukkig zijn in de stad. Zij weten uit eerste hand hoe hun stad is. Ook tussen burgers en professionals bestaat dus een zorgwekkende kloof. Een voorbeeld. Waar commerciële partijen en overheden routes van A naar B plannen op basis van zaken als doorstroming, milieuzones, eerder geregistreerde voorkeuren en efficiëntie, word ik misschien wel gelukkiger van de groenste route waarbij ik onverwacht een nieuw winkeltje tegenkom en spontaan iemand ontmoet van buiten mijn bubbel. Maken we systemen die de stad ook nog een plek laten zijn waar we verrast worden, lummelen en mensen ontmoeten die niet in hetzelfde interesseprofiel vallen als wij?

Een oproep voor ethische zelfregulerende stad van de toekomst

Hoe geven we ethiek, met haar veranderlijke en subjectieve karakter, in technische (data gerichte) systemen, met een sterk geautomatiseerd en universeel karakter, een plek? Kan dat überhaupt? Ik geloof dat het belangrijk is om deze vraag te stellen en om hierover tussen burgers, commerciële partijen en overheid het gesprek aan te gaan. Zo kunnen we de kenniskloof dichten en meer grip creëren op onze steden. Laten we samen ethische impact doordenken van de technische toepassingen die gebouwd worden en zo inclusief en democratisch mogelijk het gesprek voeren over waarden die hieraan ten grondslag liggen. Door hierover het gesprek aan te gaan en ethiek een prominentere plek te geven, zijn we beter voorbereid op de toekomst. Dan rennen we minder achter de techniek en haar impact aan, en pakken we de kans om op een democratische en meer overwogen manier te reageren op de verassingen die techniek ons hoe dan ook gaat geven. Wanneer we ons bewustzijn vergroten van onze eigen vooroordelen en blinde vlekken, kunnen we daar wat aan doen in de technieken die we ontwerpen. Dit zijn complexe en tijdrovende processen. Maar wanneer we deze stap overslaan, loop we de kans later tegen mislukkingen aan te lopen of dure aanpassingen te moeten maken. Of belangrijker nog: dat we een stad creëren, waarin we niet gelukkig zijn. Dit is een oproep aan de overheid om dat gesprek als voorwaarde te stellen. Dit is een oproep aan bouwers van technische toepassingen om het voortouw te nemen in het betrekken van bewoners bij het gesprek over hoe we willen dat stad van de toekomst eruit ziet. Dit is een oproep aan burgers om daarin mee te denken. Dit is een oproep om het gesprek over waarden en ethiek onderdeel te laten zijn van het maatschappelijk debat en organisatiecultuur.

Vrijdag 4 maart was het zover. Na lange tijd weer eens een phbm-dag op kantoor. En dat was heel fijn en gezellig. Samen met 17 collega’s gingen we aan de slag met onze persoonlijke ontwikkelplannen voor dit jaar.

We startte de dag in twee-/drietallen met een wandeling waarbij we in gesprek gingen over onze droom. Wat wil je? Als alles mogelijk is? Welk leven zou je dan willen leiden? Wat vind je spannend in het najagen van je droom? Het leverde mooie open gesprekken op. Juist door erover te praten merkten we dat het makkelijker werd om je droom helder te formuleren.

Doelen voor 3-5 jaar
We vervolgden de ochtend om onze doelen voor de komende drie tot vijf jaar uit te diepen om zo een stap richting onze droom te zetten. De komende tijd schrijven we verder aan onze persoonlijke ontwikkelplannen om ze scherp te krijgen voor dit jaar.

phbm biertje
Na het ochtendprogramma was het tijd voor een lekkere gezamenlijke lunch waarbij we de tijd hadden om verder met elkaar bij te praten. De rest van de middag werd er (samen)gewerkt op kantoor en sloten we af met een lekker door collega’s gebrouwen phbm biertje.

Ik kom oorspronkelijk uit de Kop van Noord-Holland (omgeving Schagen) en woon inmiddels tien jaar in Amsterdam. Van kinds af aan ben ik gefascineerd door de ruimtelijke omgeving en het vormgeven ervan. Het begon ooit met zelf tekenen van steden en zette door in mijn keuze voor de studie Sociale geografie en Planologie in Amsterdam (met afgeronde master Urban and Regional Planning). Afgelopen jaren werkte ik als projectleider bij een onderzoeksbureau op het gebied van verkeer en mobiliteit en nu ben ik klaar voor mooie, nieuwe uitdagingen.

In mijn vrije tijd schilder ik (voor de kenners onder ons: voornamelijk abstract) en volg ik via diverse kanalen graag nieuwe (bouw)projecten. Ik ben liefhebber van het goede leven (eten, drinken, dansje) en verheug me op alle dingen die vanaf nu, na de afgelopen coronaperiode, hopelijk weer voor altijd kunnen.

Ik zie mezelf graag als verbinder die oog heeft voor zowel de ruimtelijk-fysieke aspecten van projecten, maar zeker ook de communicatief-sociale kant, waar een goede samenwerking in mijn overtuiging niet zonder kan. phbm is volgens mij bij uitstek een club waar dit samenkomt. Ik ben breed geïnteresseerd en sta open om zoveel mogelijk te leren en mezelf te blijven ontwikkelen. Daarnaast deel ik natuurlijk graag mijn reeds opgedane kennis en ervaring. Enthousiast ga ik aan de slag met mijn nieuwe collega’s om bij te dragen aan een (nog) mooiere toekomst van de ruimtelijke ontwikkeling van Nederland!

Als je een vraag hebt of wellicht een mogelijke opdracht, dan kun je altijd contact opnemen met mij via b.schilder@phbm.nl.

Ik ben Mamoun Meggouh, 22 jaar oud en stagiair bij phbm. Ik ben geboren in Marokko en opgegroeid in Amsterdam Zuid-Oost. Van kleins af aan houd ik van voetbal, videogames, auto’s en TV. Daarnaast heb ik nog een passie ontwikkeld: bouw- en infrastructuurprojecten. Dat is de reden dat ik Civiele techniek aan de TU Delft studeer. Het mooiste hieraan vind ik dat je met een team iets groots mag bedenken, ontwerpen en neerzetten in een complexe omgeving met verschillende belangen en invloeden.

Zien hoe het écht in de praktijk gaat
De afgelopen tien weken liep ik stage binnen phbm om kennis te maken met de praktijk, proefde ik de werksfeer en voerde ik een onderzoek uit. Dit doe ik via de TU Delft, waar ik in het tweede (en hopelijk laatste) jaar van de master Construction, management and engineering zit. Met mijn civieltechnische achtergrond en een specialisatie op projectmanagement ben ik gebrand om eindelijk écht te zien hoe dingen in de praktijk gaan.

Onderzoek naar leren in bouw- en infraprojecten
Het onderzoek gaat over het leren in bouw- en infraprojecten. Hoe leren we van onze projecten? Wat wordt geleerd binnen projectteams? En hoe draagt de cultuur binnen deze teams bij aan een waardevol leerproces? Om deze vragen te beantwoorden, interviewde ik zeven phbm adviseurs. De resultaten zijn voor een deel kenmerkend en herkenbaar, maar voor een deel zeker ook verassend. Kortom: er is écht ruimte voor verbetering!

Stel je voor: de stad van de toekomst… hoe ziet die eruit? Wijst je navigatie je op een hete zomerdag meteen de weg naar een parkeerplek in de schaduw? Of speur je liever zonder hulp van slimme tools naar een parkeerplek en rijd je een rondje extra door de zonnige stad? Wat kunnen we door technologisering en digitalisering en wat wíllen we (of juist niet)?

“Een Slimme Stad, Zo Doe Je Dat”
Vrijdag 29 januari gaf Jan Willem Wesselink van de Future City Foundation en City Deal “Een Slimme Stad, Zo Doe Je Dat” ons een workshop over deze thematiek. Hij vertelde hoe digitalisering en technologisering onze steden, regio’s en dorpen de komende jaren ingrijpend veranderen. Vervolgens gingen we deze toekomst zelf ontwerpen! We tekenden een plek in de stad van de toekomst, en discussieerden over hoe de waarden leefbaarheid en democratie naar voren kwamen in onze ideeën. Dat was best uitdagend én heel leuk. Er ontstonden een hoop creatieve ideeën voor handige apps en dergelijke.

Partner van de City Deal
phbm is één van de 51 partners van de City Deal van de Future City Foundation. Samen met deze ‘movement of communities’ ontwikkelen, toetsen en implementeren we de komende twee jaar 12 tools voor slimme regio’s, steden en dorpen. Hiermee willen we bijdragen aan de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties. Het doel is om optimaal gebruik te maken van de kansen die digitalisering en technologisering bieden voor het ontwerpen, inrichten, beheren en besturen van onze kostbare leefomgeving.